Tęczowe flagi pojawiają się głównie na paradach mniejszości seksualnych oraz przed wejściami do klubów gay-friendly oraz gejowskich. Warto poznać historię naszego międzynarodowego symbolu.
Różnorodność kolorów na fladze LGBT (angielskie Lesbians, Gays, Bisexuals, Transgenders) wydaje się odzwierciedlać różnorodność mniejszości seksualnych. Mamy całą paletę „kolorów” – geje, lesbijki, biseksualiści, transwestyci. Każda z tych grup ma swoje podgrupy cechujące się różnymi upodobaniami seksualnymi.
Flaga zaprojektowana została w 1978 roku przez Gilberta Bakera i tego samego roku użyto ją po raz pierwszy na paradzie gejowskiej (gay pride) w San Francisco. Miała wtedy 8 kolorów, które odzwierciedlały komponenty kulturowe środowisk i oznaczały one: seks, życie, witalność, słońce, naturę, sztukę, harmonię, duchowość:
 |
| Flaga z 1978 roku |
Można zauważyć, że współczesna wersja różni się od tej pierwotnej… Kiedy rok później na potrzeby kolejnej parady projektanci flagi złożyli zamówienie w fabryce w San Francisco, okazało się, że brakowało farb o kolorze turkusowym, różowym oraz indygo. Z dwóch pierwszych zrezygnowano w ogóle, natomiast indygo zastąpiono ciemnoniebieskim. Wersja sześciokolorowa rozprzestrzeniła się na cały świat, dlatego też obowiązuje do dzisiaj:
 |
| Wersja obowiązująca od 1978 do dzisiaj |
Tęczowa flaga inspirowała i nadal inspiruje do produkcji różnego rodzaju gadżetów, które mi osobiście kojarzą się z tandetą i kulturą jarmarczną (współcześnie rozumianą). W zależności od tego, czy ten symbol nam się podoba i czy się z nim otwarcie identyfikujemy warto poznać jego historię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz