Ksiądz gej

Bez względu na stosunek do kościoła katolickiego oraz indywidualnego rozumienia wiary wszyscy zgodzimy się, że księża są ludźmi. Z uwagi na stanowisko, które pełnią wymaga się od nich więcej, niż od tzw. "zwykłych ludzi". Najwięcej kontrowersji zwykle budzi temat dotyczący celibatu, który jest przez osoby duchowne wielokrotnie nieprzestrzegany. Często księża mają drugie życie, drugi dom, w którym mieszka ukochana kobieta z dzieckiem. Wielu (osobiście znam kilku) jest homoseksualistami - mają stałych lub przypadkowych kochanków, a czasami partnerów.

Księża będący gejami lub biseksualistami stają przed podwójnym dylematem moralnym. Nie dosyć, że łamią zasadę celibatu, to jeszcze popełniają grzech sodomiczny zaliczającym się do tych ciężkich.

Kościół katolicki nie potępia osób homoseksualnych (przynajmniej oficjalnie) pod warunkiem, że nie mają one bliskich kontaktów fizycznych z mężczyznami. Od kilku lat do seminariów duchownych mogą być przyjmowani są geje, którzy przezwyciężają swoje skłonności  "przynajmniej trzy lata przed święceniami diakonatu".

Księża pojawiają się na czatach i portalach randkowych. Niekiedy otwarcie przyznają się do swojego "powołania", zdarza się jednak, że je ukrywają. Osobiście z osobą duchowną nie spotkałem się nigdy. Wydaje mi się, że skoro ktoś wybrał sobie świadomie swoją "drogę życiową" to powinien dalej w to brnąć lub ewentualnie wybrnąć jeżeli czuje, że zmierza nie we właściwym kierunku. Można "rzucić sutannę" lub seminarium duchowne i zacząć normalne życie. A już najbardziej drażni mnie ta wszechobecna hipokryzja unaoczniająca się w kazaniach krytykujące gejów, wygłaszanych przez homoseksualistów z koloratką...