Nieznośna lekkość klikania

Zdolności komunikacyjne Polaków coraz bardziej mnie przerażają. Mam na myśli zarówno te „mówione”, jak i „pisane”. Nie uważam się za językowego purystę, a i królem ortografii i interpunkcji nie jestem. Wydaje mi się jednak, że potrafię sformułować w miarę sensowną wypowiedź.

Portale randkowe coraz bardziej otwierają się na potrzeby odbiorców. Na niektórych z nich istnieje możliwość pozostawienia na czyimś profilu „minki” typu: „jesteś fajny”, „przystojniak”, etc. Na jednym z portali oprócz tego, że można „wylosować” miłość tygodnia, to nawet można złożyć taką swego rodzaju „zakamuflowaną propozycję”. Na czym polega? Jeżeli oczekiwania użytkowników obu profili się pokryją, to dowiadujemy się, czego od nas chce osoba proponująca.

Osobom nie korzystającym z dobrodziejstw portali randkowych, o których piszę, mój wstęp może się wydać niezrozumiały. To i tak nie jest ważne! Na stronach ubogich w takie zaawansowane opcje użytkownicy ze swoimi „skrótowymi sygnałami” i tak się świetnie odnajdują. Mianowicie korzystają z nieco mniej profesjonalnych i chyba trącących już myszką emotikon.

Czy naprawdę tak problematyczne jest napisanie krótkiego tekstu? Coraz częściej zdarza mi się, że otrzymuję wiadomość o treści: „:)”, ewentualnie „;)”. Trudno mi na to cokolwiek odpisać. Raz jednak postanowiłem odesłać taki e-uśmiech. Korespondencja ta jednak mimo wszystko nie ruszyła do przodu. Rozsyłający te „emoty” właściciel profilu odesłał mi jeszcze trzecią symboliczną minkę. Analogiczna sytuacja miała miejsce na portalu z tzw. śladami. Kiedyś wymieniłem na próbę chyba z osiem i stanęło na tym, że w końcu zapytałem chłopaka czy naprawdę nie umie rozpocząć konwersacji.

Osobiście nie wymagam, a nawet chyba nie lubię „przekombinowanych” wiadomości - na siłę ironicznych i zabawnych, często przydługich. Bywa, że jednym zdaniem ktoś potrafi mnie zainteresować. Rozumiem, że czasami wystarczy napisać jedno słowo ze znakiem zapytania (dla niedomyślnych dodam, że chodzi o ‘seks’). Jeżeli jednak chce się zachować jakieś pozory lub poznać kogoś szczególnego, to obawiam się, że te oszczędne wiadomości mogą nie wystarczyć.

Już dawno doszedłem do wniosku, że portale internetowe w jakiś sposób człowieka „ogłupiają” (potwierdzają to zresztą liczne badania). Czy nie idzie to jednak za daleko? Czy rzeczywiście teraz będziemy „formułować” swoje komunikaty jednym, uniwersalnym kliknięciem, a może dwukropkiem (ewentualnie średnikiem) i nawiasem? Do tej pory wydawało mi się, że są one tylko dodatkami (swoją drogą sympatycznymi). Może po prostu jestem daleko za tzw. duchem czasu?